از پلیس بین‌الملل تا مردم عادی حتی در افغانستان هم می‌دانند که در حاکمیت آخوندی پدیدهٔ تولید و توزیع مواد مخدر در دست باندهای حاکم در سپاه و وزارت اطلاعات است. ناظران مسائل اجتماعی روی این تناقض دست می‌گذارند که با این همه به‌اصطلاح کشفیات مواد مخدر و دستگیری دست‌اندرکاران آن از قاچاقچیها تا خرده فروشان، چرا این پدیده نه تنها ریشه‌کن نمی‌شود بلکه رو به گسترش هم هست؟

در حالی که پدر خوانده تولید و توزیع کلان مواد مخدر در نیروهای اطلاعاتی و سرکوبگر نظام آخوندی قرار دارد، یکی از ادعاهای ثابت رژیم، مبارزه با مواد مخدر در چارچوب امنیت ملی است.

پاسدار رحیمی سرکردهٔ نیروی انتظامی تهران بزرگ روز ۲۷دی ۱۴۰۰ گفت: «امنیت در تمام کشور که جزو اساسی‌ترین وظیفه حاکمیت است از نقطهٔ صفر مرزهاشون تا قلب شهرهاشون مهمه... . بر این اساس ما با یک نگاه برنامه‌ریزی شده و هدفمند توی پایتخت داریم حرکت می‌کنیم» (تلویزیون شبکه۵ رژیم).



تا آنجا که به اختناق و سرکوب و سانسور بر می‌گردد در این «نگاه برنامه‌ریزی شده و هدفمند» رژیم، هماهنگی و یکپارچگی دیده می‌شود. اما به مبارزه با مواد مخدر که می‌رسد داستان طور دیگری است.

پاسدار رحیمی در ادامه افزود: «با طرح ظفری که داریم اجرا می‌کنیم، با رویکرد مبارزه با مواد مخدر و اشراری که در این بخش فعالیت می‌کنند، خرده فروشان، معتادین متجاهر، در واقع این بخش داره فعالیت می‌کنه».

پاسدار حسین رحیمی خودش هم می‌داند ادعای مبارزه با خرده‌فروشان به قدری ورشکسته است که بارها در تلویزیون حکومتی این شکست را بازتاب داده‌اند:

خبرنگار شبکه خبر رژیم روز ۲۹دی ۱۴۰۰ در تهران از یک معتاد سؤال کرد: «مواد را چند دقیقه‌یی گیر میاری اینجا؟

معتاد: همین الآن من دست دراز کنم میاد؟

خبرنگار: دست دراز کنی میاد!؟

معتاد: آره»



با این وضعیت این سؤال مطرح می‌شود که چرا نظام به این وضعیت ادامه می‌دهد؟ و چرا رژیم دوره به دوره اعلام می‌کند معتادان را جمع‌آوری کرده اما باز همین وضعیت ادامه می‌یابد؟

روز۲۳دیماه تلویزیون شبکه۲ رژیم در گزارشی از بازدید پاسدار زاکانی شهردار تهران از یک مرکز جمع‌آوری معتادان خبر داد و در انتها به گوشه‌یی از واقعیت اذعان کرد و گفت: «عمده موضوعی که ما با اینا داریم اینه که بتونیم برای اینا شغل فراهم کنیم».

میزان آمار معتادان در قیاس با نرخ رسمی بیکاری، مسخرگی ادعای شغل پیدا کردن برای آنان را برملا می‌کند.

پاسدار مهدی حاجیان معاون اجتماعی فرهنگی سرکردهٔ نیروی انتظامی روز ۲۹دی در شبکه خبر رژیم گفت: «در کشور ما هم آمار تقریباً میشه گفت که نزدیک به چهار میلیون نفر ما معتاد داریم».

از سوی دیگر پاسدار رحیمی سرکردهٔ انتظامی تهران بزرگ روز هشتم دیماه ۱۴۰۰ در گفتگو با خبرگزاری نیروی تروریستی قدس اذعان کرد بیش از ۵۰درصد معتادانی را که نیروی انتظامی جمع‌آوری می‌کند آزاد می‌شوند. به‌رغم این موضوع پاسدار حاجیان اعلام می‌کند:

«بنده اینجا به‌عنوان سخنگوی انتظامی کل جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌کنم ما این آمادگی را داریم اگر تمام نهادهای مسئول همراه باشند این آمادگی هست که کمتر از یک ماه تمام معتادین متجاهر سراسر کشور را جمع اوری کنیم» (شبکه خبر رژیم ۲۹دی۱۴۰۰).



جای این سؤال پیش می‌آید که وقتی به‌قول پاسدار رحیمی نمی‌توانند معتادان جمع‌آوری شده را نگهدارند چرا دوباره زمزمهٔ جمع‌آوری آنها را به راه انداخته‌اند.

آنها که با میزان مصرف‌شان یکی از بزرگترین درآمدهای نجومی پول سیاه را به کیسه باندهای حاکم می‌ریزند. آیا واقعاً نظام قصد جمع‌آوری و ترک اعتیاد آنها را دارد؟ پاسخ از میان دعوای باندها بیرون می‌زند.

روزنامه حکومتی اعتماد در روز ۲۶دی با یادآوری اردوگاه‌های موسوم به شفق و «فارور» که مبالغ نجومی برای به‌اصطلاح نگهداری خرده‌فروشان و معتادان دریافت می‌کردند و آنها را به تدریج با شکنجه و گرسنگی می‌کشتند، طرح اخیر «دهکدهٔ سلامت» رژیم را زیر سؤال برد و نوشت: «پیمانکارانی توسط برخی نهادها به کمیته صدور مجوز ایجاد اردوگاههای درمان اجباری معرفی شدند. سرانه روزانه برای نگهداری هر معتاد منتقل شده به اردوگاههای درمان اجباری، به ۳۵هزار تومان افزایش یافته و طبق تأکید ستاد مبارزه با مواد مخدر، هر معتاد دستگیر شده اعزامی به این اردوگاهها، باید ۱۰ الی ۱۲ماه در این مراکز و به‌صورت اجباری مقیم باشد».



با ضرب اعداد ۴میلیون معتاد برای ۱۲ماه، هر روز نگهداری یک معتاد ۳۵هزار تومان، به عدد نجومی می‌رسیم که روشن می‌کند چرا نظام هر از چندی دغدغهٔ جمع‌آوری معتادان را پیدا می‌کند و چرا بلافاصله بعد از بازداشت آزادشان می‌کند. رژیم از یک دست با در دست داشتن انحصار تولید و توزیع مواد مخدر، معتاد تولید می‌کند تا هم با آلودگی و تخریب جوانان، انرژی و پتانسیل انفجاری در جامعه و جوانان را نابود کند، هم پولهای سیاه حاصل از آنرا، خرج تروریسم و صدور بنیادگرایی کند و هم با دست دیگر به اسم جمع‌آوری معتادان بودجه عمومی را یک بار دیگر چپاول می‌کند.