پس از چند روز شلوغ‌بازی رژیم و اجازه ندادن به دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای سفر به تهران، در آستانهٔ تشکیل نشست شورای حکام آژانس روز دوشنبه در وین که یکی از موضوعات اصلی آن پرونده رژیم است، در دقیقهٔ ۹۰ آخوندها با شتابزدگی به دبیرکل اجازهٔ ورود دادند و گروسی شامگاه ۲۰شهریور وارد تهران شد.

ساعاتی بعد بیانیهٔ مشترک رژیم و آژانس منتشر شد که در آن رژیم در یک عقب‌نشینی اجازهٔ سرویس فنی تجهیزات نظارتی و جایگزینی کارت‌های حافظهٔ دوربین‌ها را داده است. از پاسخ به سؤالات آژانس دربارهٔ سایتهایی که در آن اورانیوم با غنای غیرمجاز کشف شده، هم‌چنین راه‌اندازی سانتریفوژهای اضافی و سایر مواردی که رژیم در برجام نقض کرده، هیچ حرفی در بیانیه نیست. به جای آن اسلامی، رئیس جدید سازمان انرژی اتمی رژیم در حاشیهٔ کنفرانس خبری گفت: «مدیرکل در آینده نزدیک دوباره به تهران سفر خواهد کرد».



با قرار دادن قطعات این پازل کنار هم به‌روشنی هم بن‌بست رژیم و هم بازی موش و گربه‌ای که راه‌انداخته، نمایان می‌شود تا بلکه از این طریق طرف مقابل را سر بدواند و چند صباحی دیگر زمان بخرد. چرا که اصل مشکل آژانس با رژیم پاسخ ندادن به سؤالات قبلی و سؤالات جدید آژانس است که جملگی به موضوع پی.ام.دی (ابعاد احتمالی نظامی برنامهٔ هسته‌ای) رژیم برمی‌گردد. این سؤالات را آژانس در پی افشای سایت‌های سری نطنز و اراک توسط مقاومت ایران (۲۳مرداد۱۳۸۱) مطرح کرد. طی دو سال گذشته نیز رافائل گروسی پس از کشف آثار اورانیوم غیرمجاز در سایتهای اعلام نشدهٔ رژیم، سؤالات جدیدی را هم مطرح کرد. اما بن‌بست رژیم این است که اگر به این پرسش‌ها پاسخ دهد، دستش در پروژهٔ بمب‌سازی اتمی رو شده، آثار ویرانگر آن را باید به جان بخرد. اگر هم پاسخ ندهد باید با گزارش منفی آژانس روبه‌رو شود که زمینه‌ساز قطعنامهٔ شورای حکام و در گام بعد ارجاع به شورای امنیت خواهد بود.

اکنون آخوندها، یک سناریو و نمایش بارها تکرار شده و بازی موش و گربه را در پیش گرفته‌اند تا مگر حتی چند هفته یا چند ماه هم که شده فرصت بخرند تا شورای حکام علیه رژیم قطعنامه ندهد.



این وضعیت، ناشی از بن‌بست و ضعف مفرط خامنه‌ای و رژیم اوست. بن‌بستی آن‌چنان آشکار که مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی هم به آن اعتراف می‌کنند و می‌نویسند: «شرایط امروز نظام درباره برجام مثل «اره دو سر» است. از هر دو سر که آن را پس و پیش کنید، موجب برش برداشتن و هزینه‌بار بودن می‌شود» (روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت-۲۱شهریور).